Een (vlieg)vakantie naar Henk en Hannie (Arbre de Rose). Een voor ons niet alledaags gebeuren. We waren voorzichtig oprimistisch. We hadden ons zoveel mogelijk voorbereid op de onmiskenbare aanwezigheid van ' Mijnheer Parkinson". We hoopten dat hij zich gedeisd zou houden. Met die gedachten stapten we in het vliegtuig naar Bergerac.

Op het vliegveld werden we met open armen ontvangen. Een hartverwarmend welkom. Tijdens de autorit naar ons vakantieadres kwamen we onder de indruk van de prachtige vergezichten.

Verrast waren we over onze vakantiewoning: comfortabel en gezellig. Van alle gemakken voorzien en helemaal ingericht om het de gasten naar de zin te malen. We voelden ons onmiddellijk thuis.

De dagen die volgden overtroffen verre onze verwachtingen: de wandelingen in een heel mooie omgeving en het bezoeken van bezienswaardigheden onder leiding en enthousiaste uitleg van onze gastheer. De stilte, de rust, op adem komen, een paradijselijk gevoel. De gesprekken over zingeving enz.

" Mijnheer Parkinson" bleef veelal uit de buurt. Een prachtvakantie als de zon nog meer had geschenen en we nog een weekje langer hadden kunnen blijven, was het volmaakt geweest. Voor herhaling vatbaar!

Twee gelukkige mensen, Elly en Andre